Αιδώς Αργείοι …..

Πριν από μερικές ημέρες, δημοσίευσα άρθρο με τίτλο «Μια φορά και ένα καιρό, ήταν μια πόλη …». Έγραψα το άρθρο αυτό, διαθέτοντας αρκετό χρόνο από τον χρόνο μου και προσπαθώντας πάντα να βοηθήσω με ιδέες και σκέψεις την πόλη μου. Εξέθεσα τις απόψεις μου, καθαρά και χωρίς κανένα φόβο.

Δεν περίμενα βέβαια ποτέ, ότι το άρθρο αυτό, θα ήταν η αιτία να παραπεμφθώ στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Τεχνικού Επιμελητηρίου, μετά από καταγγελία συναδέλφου μου.

Συνάδελφο την οποία δεν κατονόμασα.

Συνάδελφο την οποία δεν διανοήθηκα ποτέ να μειώσω, τουναντίον μάλιστα.

Συνάδελφο όμως η οποία, αν και όπως διατείνεται δεν έχει σχέση με την μελέτη, ή για να είμαι ακριβής, έχει σχέση συμβούλου με την μελέτη, εν τούτοις μου απαντάει μονολεκτικά σε κάποια από τα ζητήματα που έθεσα ως Πολίτης του Αγίου Νικολάου.

Το κυριότερο όμως, με παραπέμπει στο Πειθαρχικό του Τ.Ε.Ε., γιατί λέει μίλησα για την ίδια προσωπικά, παραβίασα κώδικα δεοντολογίας και υπέπεσα σε πειθαρχικό παράπτωμα, διότι την δυσφήμησα, προσέβαλλα την επαγγελματική της κατάρτιση και την προσωπικότητα της, με πράξεις που είναι αντίθετες προς την επιστημονική αξιοπρέπεια και διαγωγή ως ανθρώπου και ως συναδέλφου.

Θέλω να πιστεύω ότι θα διάβασε κάποιο άλλο άρθρο και όχι το δικό μου και μάλλον το λάθος αυτό θα έχει προκαλέσει σύγχυση στην ίδια.

Είναι προφανές, ότι την επιστημονική μου αξιοπρέπεια δεν θα την κρίνει η συγκεκριμένη συνάδελφος. Δικαιούται όμως, να κρίνει την επιστημονική μου επάρκεια σε κάθε μου δημόσια ανάρτηση και σε κάθε δημόσια πράξη μου.

Επίσης, δεν δικαιούται να κρίνει την διαγωγή μου ως άνθρωπο αλλά και ως συνάδελφο. Δικαιούται όμως να επιλέξει, να μην με πάρει καν ένα τηλέφωνο και να μου ζητήσει τις όποιες εξηγήσεις ήθελε και φυσικά δικαιούται να με παραπέμψει όπου αυτή κρίνει και εφόσον θεωρεί την παραπομπή αυτή, ως συναδελφική και αξιοπρεπή ενέργεια.

Για να κρατήσω την μνήμη όλων σας ζεστή, αναπαραγάγω το ακριβές κείμενο του άρθρου μου στο σημείο που προκάλεσε την παραπομπή μου στο Πειθαρχικό του Τ.Ε.Ε., για πρώτη φορά στην καριέρα μου.

Περιοχή Λίμνης Αγίου Νικολάου

Πρόσφατα, προχώρησε μια ανάπλαση σε ένα μέρος της Λίμνης με αποτελέσματα που μάλλον στην παρούσα φάση θέτουν σοβαρά προβλήματα αισθητικής αλλά και λειτουργικότητας. Η ανάπλαση αυτή έχει σχεδιασθεί από συνάδελφο Αρχιτέκτονα, την οποία σέβομαι απόλυτα, όμως προσωπικά πιστεύω ότι δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει το βάρος μια τέτοιας μελέτης. Δεν γνωρίζω αν υπήρχε η εμπειρία να σχεδιασθεί μια τέτοια ανάπλαση από την ίδια, όμως το αποτέλεσμα με πείθει ότι υπάρχουν και σοβαρά τεχνικά προβλήματα εκτός των άλλων. Επίσης προβληματισμό προκαλεί το γεγονός της έγκρισης από την αρμόδια Αρχιτεκτονική Επιτροπή.

Όταν μιλώ για σοβαρά τεχνικά προβλήματα, θα ήθελα επιγραμματικά να αναφέρω τα παρακάτω:

·   Δεν έγινε καμία πρόβλεψη απορροής όμβριων υδάτων, από τα σημεία συσσώρευσης ή για να είμαι ακριβής δεν λειτούργησε ποτέ η αρχική σκέψη.

·  Δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη για φωτισμό και μουσική, με καλώδια που δεν θα εμφανιζόταν να σέρνονται πάνω στις μεταλλικές αυτές κατασκευές.

·  Προφανώς, δεν έγινε αποτύπωση προσόψεων καταστημάτων με αποτέλεσμα η κατακόρυφη στήριξη να μην ταυτίζεται με την οριοθέτηση των προς διάθεση χώρων.

·   Δεν έγινε καμία πρόβλεψη για την πορεία δύσης του ήλιου και την γωνία που δημιουργείται, με αποτέλεσμα τους καλοκαιρινούς μήνες, ο ήλιος πριν δύσει να εισβάλλει στο σύνολο του χώρου και να καθιστά την παραμονή αδύνατη

·     Δεν έγινε πρόβλεψη για ομοιόμορφο φωτισμό και εξοπλισμό τραπεζοκαθισμάτων (προσοχή δεν εννοώ όμοιο, ομιλώ για ομοιόμορφο-πράγμα το οποίο σημαίνει προδιαγραφές).

·   Η πρόβλεψη για τοποθέτηση διαχωριστικών, αν δεν προσεχθεί εις ότι αφορά το υλικό και το ύψος, νομίζω ότι θα δημιουργήσει ένα τεράστιο θερμοκήπιο, λαμβάνοντας υπόψη την ελλειπή ανακύκλωση αέρα και συσσώρευση ζέστης, από την επικάλυψη που έχει τοποθετηθεί.

· Τέλος, μεταξύ των σκιάστρων της ανάπλασης και των προσόψεων των καταστημάτων υπάρχει ένα κενό, που σε λίγο θα καλυφθεί από αλλοπρόσαλλα τεντόπανα επιλογής του κάθε ιδιοκτήτη. Άραγε, είναι λάθος του κάθε ιδιοκτήτη;

 Όσο για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίου Νικολάου, για την τοποθέτηση ομπρελών μπροστά από την ανάπλαση, μάλλον ομολογεί την παταγώδη αποτυχία του εγχειρήματος, που εκτός από τεχνικά προβλήματα, έχει και σοβαρά αισθητικά και λειτουργικά προβλήματα, τα οποία συζητούνται από το σύνολο των πολιτών της πόλης.

 Από τη άλλη, για να είμαστε και δίκαιοι, οφείλουμε να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε, ότι η προηγούμενη ανάπλαση είχε προκύψει από Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό και αν εκφράζω την άποψη μου για την τωρινή ανάπλαση, τι να πω για το αποτέλεσμα έμπειρων Αρχιτεκτόνων, που δημιούργησαν ένα έκτρωμα, που δεν εξυπηρετούσε στοιχειωδώς τις ανάγκες των καταστηματαρχών. Αποτέλεσμα της μελέτης αυτής ήταν οι λογής λογής προσθήκες, με δημιουργία του γνωστού «τσαντίρ μαχαλά» που υπήρχε στο τόσο ζωτικής σημασίας για την πόλη σημείο και που διατηρείται ακόμα και σήμερα απέναντι ακριβώς.

 Δημιουργούνται βέβαια σημαντικά ερωτηματικά, αφού έχει ολοκληρωθεί η ανάπλαση μόνο σε ένα μικρό σημείο της Λίμνης και τα ερωτηματικά αυτά είναι τα ακόλουθα:

Ακούσαμε για προσωρινές τέντες μπροστά από την ανάπλαση, μέχρι να αποκατασταθεί η φύτευση. Μα τι φύτευση θα είναι αυτή που θα αποκαταστήσει το ίσκιο των τεντών σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ;

·   Τι θα γίνει με τα υπόλοιπα σημεία που χρήζουν και αυτά ανάπλασης ;

       Θα γίνει η ίδια ανάπλαση ;

·    Τι θα γίνει με τα πρανή της λίμνης ;

· Θα αποφασίσουμε να κάνουμε μια γενική μελέτη φωτισμού και ανάδειξης του φυσικού περιβάλλοντος της Λίμνης ;

· Θα αποφασίσουμε να αναπλάσουμε τις προσβάσεις που υπάρχουν και να προσθέσουμε φωτισμό ;

Μην ξεχνάμε ότι η Λίμνη Αγίου Νικολάου έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό κέντρο εκδηλώσεων, με τις συνεχείς προσπάθειες από τον Χάρη Αλεξάκη αλλά και από τον Λευτέρη Ραφαιλάκη. Νομίζω ότι η Λίμνη, αξίζει της προσοχής μας και της ιδιαίτερης φροντίδας των ανθρώπων της.

Υπάρχουν και πολλά άλλα που μπορούν να γίνουν στην Λίμνη εκτός από τις εκδηλώσεις που γίνονται και προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες. Εκδηλώσεις όμως που ανάβουν τα φώτα της πόλης για ένα τριήμερο και μετά απλώνεται ξανά η γνωστή σιωπή. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι π.χ. το Cliff Diving μπορεί να αποτελέσει την κορύφωση μιας σειράς εκδηλώσεων, που θα απλώνονται στο σύνολο των παραλιακών Διαμερισμάτων του Δήμου αλλά και σε διάφορα σημεία της πόλης.

Πρέπει να αρχίσουμε να αντιγράφουμε πράγματα που γίνονται στο εξωτερικό, π.χ. την τοποθέτηση μόνιμης εξέδρας με σκηνή εντός της Λίμνης, για δημιουργία μουσικών εκδηλώσεων ακόμα και εκδηλώσεων Οπερας, ώστε η Λίμνη του Αγίου Νικολάου, να αποτελέσει ένα  hot spot εκδηλώσεων πανελλαδικά. Ακόμα και η δημιουργία ενός μεγάλου – εννοώ πολύ μεγάλου – συντριβανιού, το οποίο να εκτελεί πρόγραμμα ανα μία ώρα, με συνοδεία μουσικής, μπορεί να εκτινάξει την επισκεψιμότητα της πόλης και να αποτελέσει λόγο ώστε κάποιος επισκέπτης των πολύ γνωστών ξενοδοχειακών μονάδων, να αποφασίσει να επισκεφθεί την πόλη. Αυτό ακριβώς που είναι και το ζητούμενο.

 

Πρέπει να καινοτομήσουμε, πρέπει να μην φοβόμαστε να λέμε την άποψη μας, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα think tank στον Άγιο Νικόλαο, από το οποίο πρέπει να αντλούμε ιδέες και να τις υλοποιούμε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς σαν μονάδες έχουμε περιορισμένο πεδίο ιδεών και δράσεων, όμως όλοι μαζί, τείνουμε να δημιουργήσουμε μια δεξαμενή ιδεών και σκέψης που θα παράξει απίστευτα πράγματα.

 

 Και ενώ υπό άλλες συνθήκες θα είχα προβληματιστεί και στεναχωρηθεί από την παραπομπή μου αυτή, πλέον νιώθω ευτυχής αφού η παραπομπή αυτή θα αντιμετωπιστεί από εμένα ως τίτλος τιμής.

Βέβαια, αναμένω και όποιον άλλο τυχόν έχει θιγεί ή κρύβεται πίσω από ενέργειες τρίτων, να μιλήσει ανοικτά, να παραθέσει τις απόψεις του και να ανοίξει αυτός ο εποικοδομητικός διάλογος τον οποίο ευαγγελίζομαι, εκτός και αν επιλέξουν τον δρόμο των παραπομπών και των διώξεων, σε μια πόλη που κανένας δεν θα μπορεί να ανοίξει το στόμα του, να εκφράσει την άποψη του, εκτός και αν αδειοδοτηθεί σχετικά ….

 

ΓΟΥΝΑΛΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ